مقایسة نارسایی‌های شناختی و شیوه‌های مقابله با استرس در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب فراگیر و همبود

هدف از این پژوهش، مقایسة نارسایی‌های شناختی و شیوه‌های مقابله با استرس در بیماران مبتلا به اختلال افسردگی اساسی، اختلال اضطراب فراگیر و همبود بود. روش پژوهش علی - مقایسه‌ای بود و نمونه‌ای با 143نفر (شامل 50 بیمار افسردة اساسی، 43 بیمار اضطراب فراگیر، 50 بیمار همبود) انتخاب شدند. برای جمع‌آوری داده‌ها از پرسشنامه‌های افسردگی اضطراب استرس لاویبوند، پرسشنامه نارسایی‌‌های شناختی برادبنت و همکاران، پرسشنامه مقابله با استرس اندلر و پارکر استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از روش آماری کروسکال والیس و یو من ویتنی استفاده شد. نتایج پژوهش نشانداد میزاننارسایی شناختی و خرده مقیاس‌های آن (حافظه، حواسپرتی، اشتباهات سهوی) در گروه همبود بیش‌تر از گروه افسرده اساسی و اضطراب فراگیر بود.بین نمرة کل نارسایی شناختی و خرده مقیاس‌های آن در گروه افسرده اساسی و اضطراب فراگیر تفاوت معناداری مشاهده نشد. نمره‌های سه گروه در خرده مقیاس فراموشی تفاوتی نداشت، گروه همبود بیش‌تر از دو گروه دیگر از شیوة مقابله‌ای هیجان مدار استفاده کرد. بین گروه افسرده اساسی و اضطراب فراگیر تفاوتی در استفاده از شیوه مقابله هیحان مدار وجود نداشت و سه گروه در استفاده از شیوة مقابلة مسئله‌مدارتفاوتی نشان ندادند. با وجود تفاوت در نمرات نارسایی شناختی و شیوة مقابلة هیجان‌مدار در گروه‌‌‌‌های مورد مطالعه تدوین برنامه شیوه‌های کارآمد برای اجرای مداخلات بالینی پیشنهاد می‌شود.